Zachwytu moc

Cudny widok, śpiew ptaków, bezkresna cisza, którą momentami zakłócają tutejsze psy. Ale nawet z nimi można się dogadać :-) Z Polany Zgorzelisko to tylko pół godziny drogi. Najpierw 25 minut przez pachnący żywicą las, pełen dorodnych świerków. Później 5 minut  w dół zbocza. Warto było... Ławeczka pod świerkiem. Zdecydowanie przebija tę w Bieszczadach, w drodze z Przełęczy Wyżniańskiej na Połoninę Caryńską. Panorama Tatr jak na dłoni. Zatrzymać się choć na chwilę, nasycić widokiem, ciepłem promieni słonecznych, oddychać głęboko- doznania bezcenne. Ech jeszcze chwila,...mogłabym tam siedzieć i upajać się tym miejscem bez końca. Stąd już tylko 5 minut w dół zbocza do kapliczki, wybudowanej w latach 1906-15 przez Błogosławionego Bartłomieja Pawlikowskiego w intencji szczęśliwego powrotu syna Franciszka z Wojny Austriackiej. Magia tego miejsca sprawia, że zatrzymuję się na chwilę, wyjmuję z plecaka książkę, czytam. Nigdzie się nie spieszę. To tutaj co roku 3 maja góral

Pamiętacie polski, oskarowy film Pawła Pawlikowskiego "Ida"? Niezwykle urzekły mnie zdjęcia do tego filmu i pałac, który zagrał w nim jedną z głównych ról. Ku mojemu zaskoczeniu pałac położony jest na Roztoczu, w Klemensowie, stanowiącym obecnie część Szczebrzeszyna, Roztocze to region bliski mojemu sercu. Różnokolorowe pola rozpościerające się na tutejszych wzgórzach, lasy pełne jagód, wijące się wśród łąk strumyki, zapach tytoniu. W dzieciństwie spędzałam tu każde wakacje. Ale nie o Roztoczu miało być a o Pałacu w Klemensowie. Przy kolejnej wizycie w tamtejszych stronach nie omieszkałam pojechać tam i nasycić się atmosferą tego miejsca. A jest wyjątkowa. Pałac położony jest w parku, niegdyś zbudowanym w stylu angielskim, dziś zdziczałym, w którym możemy dojrzeć sporo okazów dość wiekowych drzew. Spośród zabudowań parku zwracają uwagę trzy kordegardy. Pałac został wybudowany w latach 1744-1746 dzięki Teresie Zamoyskiej , dla jej syna- Klemensa, stąd te

Gdyby nie był w dziś w ruinie,  zapewne byłby jednym z największych zamków krzyżackich w Polsce. Położony ok 10 km na północny zachód od Iławy, mimo, że czasy świetności ma już dawno za sobą, nadal wzbudza zachwyt.   Zamek został wzniesiony przez kapitułę pomezańską, instytucję kościelną w państwie krzyżackim, w XIV wieku. Budowla powstała na nasypie grodu pruskiego, dlatego dziedziniec położony jest ok 9 metrów powyżej podzamcza. Zamek otoczony był murem z 10 basztami.      Wjazd na teren twierdzy prowadził przez most przerzucony ponad fosą. Tuż obok bramy wjazdowej zbudowano wysoką na 24m wieżę zegarową, w której mieściła się kaplica i loch. Opustoszałe wnętrze kaplicy podziwiać można do dziś.   Na dziedzińcu zamku znajdowały się zabudowania mieszkalne, z najbardziej reprezentacyjną częścią w zachodniej części. Zamek należał m.in do rodów, Hohenzollern, Polenz oraz von Fickenstein. W czasie II wojny światowej stacjonowały tu oddziały SS, a następnie Arm

Będąc na Słowacji w regionie Liptov, poza standardowymi ciekawymi miejscami takimi jak Rużemberok czy Vlkoliniec warto odwiedzić niewielką miejscowość, ulokowaną w pobliżu ośrodka narciarskiego Donovaly - Korytnica Kupele. Czas tutaj zatrzymał się wiele lat temu, kiedy to miejsce było zacisznym a jednocześnie popularnym uzdrowiskiem, z wyjątkowym mikroklimatem. Pięknie położone, 850 m n.p.m, na zboczach Prasivej przyciągało stęsknionych za spokojem, ciszą i śpiewem ptaków kuracjuszy. Początki kurortu sięgają XVI wieku. Jego walory doceniał m.in cesarz Franciszek Józef i premier Władymir Meciar. Na przełomie XIX i XX wieku lecznicze korytnickie wody otrzymały wiele międzynarodowych nagród Niestety w 2002 roku uzdrowisko zbankrutowało i przestało funkcjonować.  Dzisiaj jego osobliwe zabudowania zaczęły popadać w ruinę. Obecnie uzdrowisko poszukuje inwestora, który je odbuduje i pomoże odzyskać dawną sławę. Nadzieją napawa fakt, że tutejsza rozlewnia wód mineralny

Wilanów, jedna z najszybciej rozwijających się, tętniących życiem dzielnic Warszawy. Poza rozbudowującymi się, modnymi osiedlami życie skupia się tutaj wokół wilanowskiego pałacu i tutejszych ogrodów. W pobliżu znajduje się ulica Vogla. Mijamy mostek i zaraz za nim skręcamy w lewo, w polną drogę. Podążamy wzdłuż brzegu Jeziora Wilanowskiego. Mijamy park i pałac znajdujące się po drugiej stronie jeziora i trafiamy do innego świata. Świata, w którym niepodzielnie króluje przyroda i w którym przy odrobinie wysiłku można zobaczyć pozostałości budowli pamiętających połowę dziewiętnastego wieku.   Wcześniej tutejszy teren w całości pokryty był przez las i pełnił funkcję zwierzyńca. Za czasów Stanisława Kostki Potockiego jego północną część przekształcono   w park romantyczny i nazwano   Morysinem, na cześć wnuka właściciela - Maurycego, zwanego Morysiem.   Po chwili marszu docieramy do wysadzanej drzewami alei, która położona jest na osi wilanowskiego pałacu. Skręcamy w pra

Jedno z moich ulubionych miejsc na mapie Polski - cerkiew w Koterce. Świątynia położona  jest około 20 km na północny wschód od nadbużańskiego Mielnika, tuż obok przebiegającej nieopodal granicy z Białorusią  Miejsce magiczne i niezwykle urokliwe. W przygranicznym leśnym uroczysku stoi prawosławna cerkiew z trzema kopułami p.w. Ikony Matki Bożej "Wszystkich Strapionych Radość", Wzniesiono ją w 1912 roku , w miejscu gdzie 60 lat wcześniej w Święto Trójcy Świętej Matka Boska objawiła się mieszkance pobliskich Tokar. Do cerkwi prowadzi drewniany mostek, przerzucony ponad podmokłą łąką. Obok cerkwi znajduje się rząd drewnianych krzyży i otoczone kultem źródełko, w którym pielgrzymi obmywają chore miejsca, wierząc w jego uzdrawiającą moc. Na co dzień trudno spotkać tu kogokolwiek. Wokół panuje niespotykana cisza, słychać jedynie śpiew ptaków. Kontemplując przyrodę być może nawet uda nam się usłyszeć trzepot skrzydeł przelatujących nad tutejszym stawem różnokolorowych ważek.