Zachwytu moc

Kiedy pierwszy raz zobaczyłam Pałac w Guzowie, a było to kilka lat temu, nie mogłam oderwać od niego wzroku. Pomyślałam wtedy "ależ tu musiało być kiedyś pięknie".  Okazała, a zarazem szara, popadająca w ruinę budowla, zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Przyjemnie było pospacerować po otaczającym pałac parku, skrywającym tajemnice przeszłości, zajrzeć do połączonej z pałacem Kaplicy św. Feliksa, dla odmiany ładnie odrestaurowanej. Miejscowość położona jest dość blisko Warszawy, tuż obok zjazdu z autostrady poznańskiej na Żyrardów (węzeł Wiskitki). Starsi pamiętają jak Pałac, wysłużony już bardzo, choć nadal piękny służył pracownikom pobliskiej cukrowni. Wzorowany na zamkach nad Loarą Pałac został wybudowany w drugiej połowie XIX w stylu neogotyckim, z inicjatywy Feliksa Sobańskiego. W czasie wojny pełnił funkcję szpitala. W 1944 roku, podobnie jak inne, podobne obiekty, przeszedł w ręce Państwa. W latach 90 tych Pałac został odzyskany przez rodzinę Sobańsk

Klimatyczny Kazimierz Dolny ma wielu fanów. W słoneczny wakacyjny weekend kłębią się tutaj tłumy turystów. Nieliczni jednak wiedzą, że tuż obok Kazimierza, dosłownie "rzut kamieniem" od tutejszego kamieniołomu, znajduje się jeszcze bardziej magiczna miejscowość - Mięćmierz. Dla tych, którzy pragną odskoczni od wielkomiejskiego zgiełku - miejsce wręcz wymarzone. Nie zobaczymy tu asfaltowych dróg ani też zbyt wielu murowanych domów. Dominuje drewniana zabudowa i szutry. Tak jakbyśmy cofnęli się w czasie. Mięćmierz był kiedyś wioską flisacką.Tutejsi flisacy zajmowali się przeprawą przez Wisłę do pobliskiego Janowca. Dziś pełni rolę miejscowości letniskowej.Wiele drewnianych domów zostało przeniesionych z innych miejsc. Podobnie rzecz ma się z usytuowanym na wzniesieniu wiatrakiem - koźlakiem, który wcześniej znajdował się w Bałtowie, koło Puław. Tuż obok jest punkt widokowy- Albrechtówka, z którego możemy podziwiać widok na Wisłę. W sercu miejscowości,

W sercu Bieszczad, kilkanaście kilometrów od Cisnej przycupnęła Łopienka, a raczej jej pozostałości bo czas świetności tej wioski odszedł dawno w niepamięć. Na szczęście tutejsza cerkiew pw. Św. Paraskiewii z 1757 roku nie podzieliła losów innych, podobnych świątyni z wysiedlonych w czasie akcji "Wisła" bieszczadzkich wiosek. Możemy ją podziwiać do dziś, co prawda w nieco zmienionej formie, ale zawsze.... Stało się tak dzięki Olgierdowi Łotoczko, konserwatorowi zabytków i wielbicielowi Bieszczad, który szczególną uwagą obdarzył to miejsce oraz rozpoczął odbudowę popadającej w ruinę cerkwi. W środku znajduje się tam obecnie kopia cudownej ikony Matki Bożej z dzieciątkiem związana z rzekomym objawieniem. Oryginał ikony znajduje się w Kościele w Polańczyku.Niegdyś Łopienka przyciągała tłumy wiernych co związane było z tutejszymi, znanymi w okolicy odpustami. Spacerując doliną zobaczymy ślady domostw, sprzed II wojny światowej, zanim Łopienka została wysiedlona. Zabudow

To właśnie tutaj ptaki śpiewają najpiękniej, szum strumieni brzmi niepowtarzalnie a przyroda ma najbardziej zielony kolor. Roztocze, a  w jego sercu niewielka wieś - Górecko Kościelne. W 1648 roku objawił się tu św. Stanisław, który ocalił wioskę przed spaleniem przez Kozaków w czasie Powstania Chmielnickiego. Po objawieniach wybudowano w Górecku trzy kaplice. W miejscu jednej z nich 120 lat później wzniesiono modrzewiowy kościół św. Stanisława.  Do pozostałych dwóch dotrzemy podążając szutrową drogą w głąb wsi. Wśród starych dębów znajdziemy pierwszą z nich- Kapliczkę pod Dębami. Znajduje się tu pień sosny, przy którym objawił się św. Stanisław. W pobliżu możemy podziwiać wyrzeźbione w drewnie stacje drogi krzyżowej. Kapliczka na Wodzie położona jest nad potokiem Szum. Wybija tu źródło, z którego woda ma uzdrawiającą moc. Z kapliczki warto przejść się malowniczą ścieżką wzdłuż rzeki podziwiając "dzieła" tutejszych bobrów. Pisząc o Górecku nie